Ζαΐμης, Ασημάκης

(Κερπινή, Καλάβρυτα 1761; – Ναύπλιο 1826). Αγωνιστής του 1821, γιος του Παναγιώτη Ζαΐμη. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία το 1819 από τον Γρηγόριο Δικαίο και διετέλεσε έφορος. Παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, έλαβε μέρος στη μάχη της Ακράτας. Με το κύρος και τη φρόνηση που τον διέκριναν, συμφιλίωσε τις οικογένειες των Πετμεζάδων και των Χαραλάμπηδων, που είχαν έρθει σε ρήξη. Η μετριοπάθειά του επέδρασε θετικά στην εφαρμογή της πολιτικής του. Το 1824, όταν ξέσπασε ο εμφύλιος πόλεμος, διώχθηκε μαζί με τον γιο του Ανδρέα από τον Ιωάννη Γκούρα και τον Γεώργιο Καραϊσκάκη.